Рушди соҳаи маориф дар даврони соҳибистиқлолии Ватан

  Инак, Тоҷикистони азиз дар арафаи вуруди ҷашни бузурги Истиқлоли давлатӣ, ки имсол 31-солагии онро қайд менамоем, қарор дорад. Истиқлол барои миллати тоҷик боарзиштарин ҷашн аст, ки бо он зиндагӣ рангу тароват ва маъно пайдо мекунад.

  Истиқлоли давлат муаррифгари миллату кишвар дар арсаи ҷаҳон аст. Маҳз Истиқлол аст, ки мо метавонем масири зиндагии худро муайян созем ва равобити хориҷии худро бар асоси манофеи миллии худ ба танзим дароварем. Истиқлол буду набуди миллат аст, ки барои ояндаи худ тарҳу барномаи мушаххас дораду барои расидан ба онҳо талош меварзад.

Истиқлоли давлатӣ-кафили осоиштагии миллат

  Истиқлолият – ин шарафу номуси ватандорӣ, ифтихор аз давлату миллати хеш ва талошу заҳмати бардавоми ҳар як фарди бедордили ҷомеа баҳри худшиносӣ, маърифат ва фарҳанги волост.

Эмомалӣ Раҳмон

  Истиқлоли давлатӣ ҳамчун рукни муҳими давлатдорӣ раванди давомдор буда, таҳкими он яке аз вазифаҳои асосии ҳокимияти сиёсӣ ба шумор меравад. Соҳибистиқлол гаштан ин марҳилаи аввали расидан ба мақсади худсозӣ мебошад, ки тавассути ҳамгироии зичи ҷомеа, талошҳои созанда, руҳияи истиқлолхоҳӣ ба даст омада, тақозо менамояд, ки он ҳамчун арзиши тағйирпазир ва рушдбанда доимо ҳифз карда шавад. Тағйирпазирии ин раванд аз омилҳои гуногуни дохилӣ ва берунӣ, объективӣ ва субъективӣ вобаста буда, сафинаи дар баҳр қарордоштаро мемонад, ки фақат идоракунии дуруст метавонад онро аз ғарқшавӣ наҷот диҳад.